The Call of the Mountains

Tijdens vorige vakanties waren we vooral bezig met familiebezoeken en een occasionele stranddag in Vilepoja. 

Niettegenstaande angstaanjagende verhalen over beren, wolven en slangen leken de bergen me vanuit de verte uit te nodigen.  De tweede week van deze vakantie reden we op mijn herhaald verzoek eindelijk richting Albanese Alpen (Bjeshkët e Nemuna).  We namen de 'snelweg' naar Hani i hotit.  Deze weg tussen Shköder en Hani i hotit (grensovergang naar Montenegro) krijgt langzamerhand vorm.  Er zijn wel nog enkele onafgewerkte stukken en de bewegwijzering laat veel te wensen over, maar overdag is het doenbaar.  

Toen we de week daarvoor de spectaculaire bergwegen tussen Kotor en Podgorica (Montenegro) verlieten en Albanië langs deze douanepost 's nacht binnenreden, ergerden we ons echter mateloos.  Zonder enige verlichting was het moeilijk onze weg te vinden in het opwaaiend zand.

Vlak voor we die dag de bergen inreden, wilden we nog even diesel tanken.  Langs de snelweg stonden verschillende benzinestations, maar geen enkele pomp bleek geschikt voor onze nieuwe auto.  We moesten bijna helemaal tot Hani i hotit rijden met een vrijwel lege tank.  Daar vonden we een hypermodern tankstation.  Wel, zonder zin voor avontuur en zonder liefde voor het onverwachte moet je Albanië niet aandoen.  D'oh !

 

Na enige tijd zag ik eindelijk de eerste degelijke wegwijzer naar onze bestemming Razëm.  De autorit naar Razëm is echt een aanrader.  Als je houdt van prachtige vergezichten langs gewaagde haarspeldbochten, moet je daar zijn.  Ik verwachtte daarboven een pittoresk, verlaten bergdorpje, maar kreeg een natuurreservaat inclusief operationele speelvelden en een verzorgd restaurant (Natyral Razma Resort).  De parkeerwachter vertelde ons dat het restaurant enkel toegankelijk was na reservatie. Werkelijk !

We hebben daar een tijd rondgewandeld en genoten van de frisse, zuivere berglucht.  Echte bergwandelingen zaten er met ons driejarig zoontje niet in, maar het was zeker de moeite.  Dat pittoreske bergdorp vind ik later wel tijdens een echte bergwandeling met rugzak.

Magnificent views

The Call of the Mountains

During previous holidays to Albania we were mainly busy visiting family and having the occasional day at the beach in Vilepoja.

Despite terrifying stories including bears, wolves and snakes the distant mountains always seemed to invite me.  So, on my persistent request, we finally headed for the Albanian Alps (Bjeshkët e Nemuna). We took the 'highway' to Hani i hotit.  The road between Shkodër and Hani i hotit (border with Montenegro) is finally coming about .  There are still some unfinished parts and the road signs are virtually nonexistent, but driving during daytime is feasible.

Hairpin turns leading to Razëm

When we left the spectacular mountain paths between Kotor and Podgorica (Montenegro) and entered Albania at Hani i hotit a week before, we were genuinely annoyed.  Without any road light it was very hard to drive safely through drifting sand. Before driving into the mountains that particular day we needed to fill up with diesel. Along the highway were several gas stations but none seemed to have the appropriate gaspump for our new car. We nearly had to drive as far as Hani i hotit on an almost empty tank. There we found a hypermodern gas station. Well, without a sense for adventure and a love for the unexpected you don't need to visit Albania.     D'oh !

Natyral Razma Resort

I eventually saw the first proper road sign to our destination Razëm.  The car ride to Razëm is definitely worth doing.  If you are into looking at amazing panoramic views from hairpin turns, go there. I was expecting a desolate, picturesque mountain village, but I got a national park including operational playing-grounds and a proper restaurant (Natyral Razma Resort).  The car-park attendant told us that the restaurant was only accessible after reservation.
Really !

We decided to have a walk and enjoyed the fresh mountain air.  Real hiking was not on the agenda because of our three year old son, but it was worth the trip.  I will find that picturesque mountain village later during a real hiking tour including backpack.

Made me think of the U.S.

Wandering The Streets of Shkodër

We zijn vorige week zaterdag (3:00) teruggekomen uit Albanië.  Het was daar zinderend heet en ik verlangde naar het zachte Belgische klimaat. Toen ik zaterdagmorgen (10:00) in mijn eigen bed wakker werd, waande ik me echter weer daar.  Ik zat vorig weekend dus opnieuw te puffen en durfde me nauwelijks te bewegen.  Ik had daardoor meer tijd nodig om te recupereren van de reis en de lange autorit.

Deze foto's heb ik begin vorige week in de stad Shkodër genomen.  Shkodër ligt in het noorden van Albanië aan de voet van de Albanese alpen.  Wat me het meeste opviel bij mijn eerste bezoek aan de stad enkele jaren geleden was het enorme netwerk van zelfstandigen.  De straten staan bol van honderden kleine winkels en straatverkopers.  Albanië gaat nog steeds gebukt onder hoge werkloosheidscijfers.

Tobacco salesman on the sidewalk and a jewelry shop in the background

The sheep farmers exhibit their vendibles very early in the morning

De produkten zijn heel verscheiden en levensmiddelen zijn supervers en goedkoop.  Vissen, kippen en schapen worden ook levend op de stoep van de winkelstraten verkocht.  Ik zag daar enkele dagen geleden een man met een pasgekocht, vastgebonden schaap in zijn fietsmandje door het hectische verkeer rijden.  De verwarde schapenogen staan voor altijd in mijn hoofd gegrift.  Vissen keken me daar vragend vanuit overbevolkte plastic bakken aan en kippen lagen luilekker op het voetpad, weliswaar vastgebonden, op hun lot te wachten; geen doordeweekse winkeldag.

You can find the most tasty and juicy fruits and vegetables here

A shoe shop and a typical 'men only' café

Als het drukke verkeer en de hitte je even teveel worden, kan je iets drinken in de ontelbare koffiebars. Voorwaarde is wel dat je een man bent.  Het is traditie dat mannen elkaar ontmoeten in deze lokalen en de vrouwen thuis koffie drinken.  Als vrouw kan je, liefst vergezeld van een man, in heel de stad in enkele koffiebars terecht, waaronder de bar van Hotel Europe en koffiebar Primavera.  Ik was echter die dag alleen en ben naar Hotel Europe gegaan vergezeld van een boek. Ik werd er goed bediend, het interieur was luxueus en de airco werkte optimaal. Ik zag zelfs nog meer vrouwen samen op het buitenterras zitten.  Wordt vervolgd.

You can sit on the terrace of Hotel Europe overlooking the lovely fountains and the beautiful mosque

Wandering The Streets of Shkodër

We returned from Albania on Saturday (3:00 a.m.) last week.  It was scorching hot there and I looked forward to the mild Belgian climate.  However, when I woke up in my own bed on Saturday morning (10:00 a.m.) I was under the impression that I had never left Albania.  So last weekend I was panting and puffing again, hardly being able to move. Therefore I needed some more time to recuperate from this holiday and the long drive home.

I took these pictures in the city of Shkodër beginning last week.  Shkodër is situated in the north of Albania at the foot of the Albanian alps.  What struck me the most while visiting the city a few years ago was the immense network of entrepreneurs.  The streets are chock full of independents shops and street vendors.  Albania is still plagued by very high unemployment rates.

 

Baby shop and shoe store with the beloved Mercedes in the forefront

Shops and more shops

The supply of goods is very diverse and groceries are very fresh and cheap.  You can even buy live fish, chickens and sheep on the sidewalks in the shopping streets. I saw a man driving through the hectic traffic his bike basket filled with a newly bought, tied up sheep just a few day ago.  The confused sheep's eyes are etched in my memory forever.  Fish looking at me interrogatively from overpopulated, plastic containers and chickens relaxing in the sun awaited their fate; not my usual day out shopping.

Hotel Europe in the background

If the busy traffic and the heat are getting to you, you can have a drink in the numerous bars, on condition that you are a man that is.  It is tradition that men meet each other in these venues, whereas the women have their coffee at home.  A woman, preferably accompanied by a man, can only visit a few coffee bars like the bar at Hotel Europe and coffee bar Primavera.  On that particular day I was by myself and went to Hotel Europe accompanied by a book.  I got good service, the interior was luxurious and the airco worked impeccable.  I even saw more women sitting together on the outside terrace of Hotel Europe. 
To be continued.

Going Back

Morgen keren we even terug naar het thuisland van mijn man.  Ik kom beslist terug met heel wat nieuwe verhalen. Albanië is een opwindende plaats, vol met verrassingen.  Het Albanese landschap heeft een verbijsterende, pure schoonheid en de mensen bezitten een ontwapende eenvoud.  Het voelt altijd een beetje alsof ik terugga naar mijn eigen geboortedorp.

Ik post in afwachting het lied 'Volver' (Going Back) gezongen door Estrella Morente.  Pure poëzie. Ik hoorde het de eerste keer in de gelijknamige film van Pedro Almodovar.  Volver is trouwens een prachtige, kleurrijke film.

Tot over twee weken.

Going Back

Tomorrow we return to my man's homeland, just for a little while.  I will definitely return with a lot of new stories. Albania is an exciting place, full of surprises.  The Albanian scenery has an amazing, pure beauty and the people possess a disarming simplicity.  It always feels a little like going back to my own native village.

In anticipation, I post the song 'Volver' (Going Back) sung by Estrella Morente.  Pure poetry. I heard it for the first time in the homonymous movie of Pedro Almodovar.  Volver, by the way, is a wonderful, colorful movie.

See you in two weeks.

Volver - sung by Estrella Morente

I imagine the flickering

of the lights that in the distance

will be marking my return.

They're the same that lit

with their pale reflections

deep hours of pain.

And even though I didn't want to come back,

you always return to your first love.

The quiet street where the echo said,

yours is her life, yours is her love,

under the mocking gaze of the stars

that, with indifference, see me return today.

To return 

with withered face,

the snows of time

has whitened my temples.

To feel ... that life is a sigh

that twenty years is nothing,

that the feverish look,

wandering in the shadows,

looks for you and names you.

To live ...

with the soul clinging

to a sweet memory

that I cry for once more.

I am afraid of the encounter

with the past that returns

to comfort my life.

I am afraid of the nights

that, filled with memories,

shackle my dreams.

But the traveler that flees

sooner or later stops his walking.

And though forgetfulness,

which destroys us all,

has killed my old illusion,

I keep concealed a humble hope

that is my heart's whole fortune.

To live ... 

with the soul clinging

to a sweet memory

that I cry for once more.

Midnight in Paris

Als je van de kunstzinnige, swingende jaren twintig houdt, moet je Midnight in Paris van Woody Allen 

zien.

Inhoud

My favorite spot in Paris : Montmartre

Een succesvolle Hollywood scriptschrijver Gil Pender (Owen Wilson) is samen met zijn vriendin en haar rijke familie op vakantie in Parijs.  Hij droomt ervan daar te leven en literaire werken te schrijven.  Hij is op dat moment bezig met een boek waarin het hoofdpersonage in een 'nostalgia shop' werkt, maar hij krijgt geen enkele steun van de mensen rondom hem. Geplaagd door een gevoel van onzekerheid  weigert hij zijn boek door iemand te laten lezen.

Op een avond wandelt hij alleen naar zijn hotel en verdwaalt.  Wanneer de klok middernacht slaat, komt een oude auto voorbijrijden en de feestvierende inzittenden nodigen hem uit om in te stappen.  Hij komt terecht op een feest waar hij Zelda en Scott Fitzgerald ontmoet en Cole Porter achter de piano 'Let's Fall in Love' brengt.

Hij voelt zich onmiddellijk thuis bij zijn persoonlijke helden.  Elke avond gaat hij naar dezelfde plaats en om klokslag twaalf uur verschijnt de auto weer.  Zo ontmoet hij een lichtgeraakte Ernest Hemingway, een extraverte Gertrude Stein, een trotse Pablo Picasso, een surreële Salvador Dali, een weifelende Luis Bunuel en een avant-gardistische Man Ray.  

Op een avond maakt hij ook kennis met Adriana, de mooie minnares van Picasso, en wordt verliefd.  Wanneer hij uiteindelijk beslist om bij haar te blijven, belanden ze die avond samen in de belle époque.  Adriana voelt zich veel meer thuis tussen Toulouse-Lautrec, Paul Gaugin en Edgar Degas.  Zij beslist te blijven.

Teneergeslagen, maar verrijkt door de ervaringen vindt hij zijn weg terug naar huis en neemt een drastische beslissing.

Gedachten

De film is een lofzang voor Parijs.  De mooiste plekjes van Parijs worden met liefde in beeld gebracht. De situaties en de dialogen staan bol van de gewoonlijke, geslaagde Woody Allen humor.  Owen Wilson geeft een heel eigen interpretatie aan het typische, nerveuze Woody Allen hoofdpersonage. 

De film heeft enkele overeenkomsten met Manhatten, naast Husbands and Wives mijn favoriete film van Woody Allen. De opening van de film is even indrukwekkend en het hoofdpersonage heeft een gelijkaardige identiteitscrisis.  De film is zeker amusant en is doorspekt van interessante bedenkingen over het gevoel van nostalgie.  Midnight in Paris is voor een ongeneeslijke nostalgist een niet te missen film.

Midnight in Paris. Would you like to watch the trailer. Click here.


I Love Paris, Ella Fitzgerald & Cole Porter. A match made in heaven. Click here.


Midnight in Paris

If you are into the artistic, swinging twenties, you definitely have to watch Midnight in Paris by Woody Allen.

Plot

A successful Hollywood scriptwriter Gil Pender (Owen Wilson) is spending his holidays in Paris together with his girlfriend and her family.  He dreams about moving to Paris and writing literary novels.  He has been writing a novel wherein the protagonist works in a 'nostalgia shop', but he gets no support from the people close to him.  Hounded by a feeling of insecurity he refuses to let anyone read his novel.

One night he walks back to his hotel and gets lost.  When the clock strikes midnight, a vintage car pulls up at the side of the road and the partying passengers invite him to get in.  He ends up at a party where he meets Zelda and Scott Fitzgerald and where Cole Porter himself plays 'Let's Fall in Love' on the piano.

He immediately feels at home with his personal heros.  Each night he returns to the same spot and each night at twelve PM sharp the car appears again.  This way he meets a feisty Ernest Hemingway, a extrovert Gertrude Stein, a proud Pablo Picasso, a surreal Salvador Dali, a wavering Bunuel and an avant-garde Man Ray.

One night he also gets acquainted with Adriana, Picasso's beautiful mistress, and falls in love.  When he finally decides to stay with her, they wind up in the belle epoque.  Adriana feels more at home amongst Toulouse-Lautrec, Paul Gaugin and Edgar Degas.  She decides to stay.

Disheartened but enriched by all these experiences he finds his way back home and takes a drastic decision.

Thoughts

April in Paris on the steps in front of the Sacré-Coeur : exhilarating

The movie sings the praises of Paris.  The most gorgeous spots in Paris are beautifully pictured.  The situations and the dialogs are peppered with the usual, funny Woody Allen wit.  Clive Owen brings a whole new version of the typical, nervous Woody Allen main character.

There are some similarities with Manhattan, next to Husbands and Wives my favorite Woody Allen movie. The opening of the movie is as impressive and the main character has a corresponding identity crisis.  The movie is definitely amusing and filled with interesting thoughts on the feeling of nostalgia.  This is definitely a must-see for the incurable nostalgist.

Sous le ciel de Paris, Edith Piaf. Who could explain it better ? Click here.



April in Paris, Sarah Vaughan & Vernon Duke. Just perfect. Click here.