Recipe for Life

Mijn stapel strandboeken ligt al klaar.  Mijn ongeduldige natuur dwong mij alvast eentje te lezen.  Ik koos 'Recipe for Life' van Nicky Pellegrino.

In het boek wordt de wereld van Alice door een schokkende ervaring ondersteboven gehaald.  Ze stopt met haar studie en begint te werken in een restaurant.  Uitgeput en overstuur brengt ze de zomer door met haar vriendin Leila in Villa Rosa, een prachtig huis gelegen op de flanken van een berg aan de schilderachtige, Italiaanse kust.  Deze zomer laat een blijvende indruk na op het leven van de twee vrouwen.  In hun latere leven denken ze nog vaak aan die tijd terug.  In Villa Rosa zullen ze zichzelf en elkaar uiteindelijk terugvinden.

De schrijver beschrijft het plezier in dagelijks koken, de uitdagingen in professioneel koken en het dankbare werk van tuinieren kleurrijk.  Ik begon onmiddellijk mijn mediterrane komkommersalade, een recept wat ik meebracht uit Albanië, te maken.  De schrijfster schets bovendien liefdevol de prachtige omgeving en haar warmhartige bewoners.  Ze gebruikte het dorpje Maratea in Basalicata als model.

In het begin van het boek haalt ze een quote van Steve Jobs aan : 'Your time is limited so don't waste it living someone else's life.'  Deze gedachte is tevens de rode draad door het boek.  Ik kan me daar volledig in vinden en ik heb het boek met plezier gelezen.

Mijn recept voor het leven

300 gram yoghurt

een halve komkommer

twee snufjes zout

drie knoflookteentjes

Schil en rasp de komkommer.  Voeg het zout en de geperste knoflookteentjes toe.  Meng voorzichtig met de yoghurt.  Koud serveren.

Ik laat nu waarschijnlijk beter de schrijfster zelf aan het woord.

My pile of beach books is ready.  However, my impatient nature forced me to read one already.  I chose 'Recipe for Life' by Nicky Pellegrino.

In the book the life of a girl named Alice gets turned upside down by some shocking experience.  She quits college and starts working in a restaurant.  Exhausted and upset she spends the summer together with her friend Leila in Villa Rosa, a gorgeous house built on a mountainside near the picturesque, Italian coast.  This summer changes the girls lives forever.  They will often recall these times.  It is in Villa Rosa where they will finally find themselves and each other again.

The writer describes the pleasures of home cooking, the challenges in professional cooking and the rewarding work of gardening colorfully.  I immediately started preparing my mediterranean cucumber salad, a recipe which I brought with me from Albania.  Moreover she pictures the beautiful surroundings and its warmhearted inhabitants in a loving way.  She modeled the fictitious village after Maratea in Basalicata.

In the beginning of the book she cites Steve Jobs : 'Your time is limited so don't waste it living someone else's life.'  This quote is actually the theme of the book.  This is something I totally agree with and reading this book was a lot of fun.

My Recipe for Life


300 grams of yoghurt
half a cucumber
two pinches of salt
three bulbs of garlic


Peel and grate the cucumber.  Add the salt and crushed garlic.  Mix carefully with the yoghurt.  Serve cold.


It is probably time to let the writer talk for herself now.

Into the Sun

Het wordt nu eindelijk zomer in regenachtig België.  De zon schijnt al enkele dagen en de straten krijgen zuiderse allures : vrouwen met donkere zonnebrillen en wuivende gewaden schrijden over de voetpaden, auto's rijden met scheurende banden voorbij, kinderen bezetten de speeltuinen en dartele koppels wandelen hand in hand.

Ik verlang nu echt naar de vakantie.  Over twee weken vertrekken we richting Albanië.  Na een 2000 kilometerlange autotocht zit ik dan eindelijk op mijn geliefkoosde terras.  De vele, spelende kinderen zullen voor de nodige drukte zorgen, de warmte zal af en toe ondragelijk zijn, zeker voor een noorderling, maar de avonden zijn altijd zalig.  

Wanneer ik de zuiderse zon teveel mis, kijk ik soms naar de romantische komedie 'Shadows in the Sun'.  De film beurt me altijd op.  In de film heeft een schrijver, Weldon Parish, na de dood van zijn vrouw zijn levenlust verloren.  Al twintig jaar heeft hij niets meer geschreven.  Jeremy, die werkt voor een Londense uitgever, wordt naar Italië gestuurd om daar verandering in te brengen.  Na de nodige misverstanden ontstaat tussen de mannen een intense vriendschap en hun beide levens nemen een ommekeer.

Ik heb de film voor een prikje gekocht.  Ik dacht op dat moment : 'Een film die zich afspeelt in Toscanië  en bovendien met Harvey Keitel ?  Dat kan niet tegenvallen.'  Ik kreeg meer dan ik op hoopte.

Summer has finally arrived in drizzly Belgium.  The sun has been shining for a few days now and the streets are getting some southern allure : women wearing dark shades and waving dresses striding the pavements, cars with shrieking tires driving by, children occupying the playgrounds and frisky couples walking hand in hand.

I really long for the holidays now.  In two weeks we are off to Albania.  After a 2000 kilometer car drive I will be sitting on my favorite terrace at last.  The numerous, playing children will bring the necessary hustle, the heat will be unbearable from time to time, especially for a northern soul, but the evenings are always a delight.

Whenever I miss the southern sun too much, I tend to watch the romantic comedy 'Shadows in the Sun'.  The movie always lifts my spirits.  In the movie a writer named Weldon Parish has lost all joy of life after the death of his wife.  He hasn't written anything for twenty years.  Jeremy, who works for a London publisher, is sent to Italy to change all this.  After the necessary misunderstandings there grows an intense friendship between the men and both their lives are changed for the better.

I bought the movie for a bargain.  At the time I thought : 'A movie set in Toscany and, moreover, with Harvey Keitel ? This cannot be disappointing. I got more than I bargained for.

Het zwarte sap van braambessen

"Wat is jouw favoriete fruit ?" vroeg een vriendin me gisteren.

Ik noemde een hele lijst, maar mijn gedachten bleven hangen bij de braambes.

Nog even wachten en dan is het tijd om mijn geliefkoosde braambessen te plukken.

Als kind ging ik ze elke zomer plukken.  In mijn verbeelding kijk ik naar beneden en zie mijn donkerblauwe, lederen schoenen, mijn witte kousen waarop de schoenen een blauwe zweem achterlieten, mijn favoriete, rode ruitjesrok met gouden knopjes en mijn roze T-shirt helemaal onder het paarsrode sap.  Dit laatste tot mijn moeders grote wanhoop.   De braambessenpluk werd een gewoonte die ik nog niet heb afgeleerd.  Tot grote wanhoop van mezelf nu.

Deze overheerlijke bessen zijn nog nooit zo mooi beschreven als in 'Les mûres sauvages' van Bïa. 

Les mûres sauvages - Bïa

Rien

Ce n'est presque rien

Quelques petits grains

De ma langue

A ta langue

Qui voyagent

Bien

Plus doux que raisins

Frêles fruits si fins

Douce chair écarlate

Qui déteint

Rouge la goutte de sang

Nos doigts goûlus

Sont couverts d'égratignures

Couchées sur nos voiles blancs

Quelques étoiles

Rouge éclaboussure

Rouge la goutte de sang
Nos doigts goûlus
Sont couverts de confiture
Couchées sur nos voiles blancs
Quelques étoiles
Rouge éclaboussure

Viens

Le soleil s'étient

Restent quelques grains

De ma langue 

A ta langue

Qui voyagent

Lien

Aux creux de nos mains

Coule comme vin

Le jus noir et sucré

Des mûres sauvages

The Black Juice of Blackberries

"What is your favourite fruit ?" a friend asked me yesterday.  I started to name numerous fruits and then it hit me : blackberries.

Soon it will be time to pick my favourite blackberries.

As a child I used to pick blackberries (the real one's) during summertime.  In my mind's eye I look down and picture my dark blue, leather shoes, my white socks with a touch of blue left by the shoes, my favourite, red chequered skirt with golden buttons and my pink T-shirt completely covered in purple juice.  The latter much to my mother's despair.  However, the blackberry picking became a habit I haven't gotten out of yet.  Much to my own despair now.

These delicious berries have never been so beautifully described as in 'Les mûres sauvages' by Bïa.

Summertime

Summertime !
Wat is er een mooiere wijze om de zomer in te zetten, dan te luisteren naar het zwoele stemgeluid van deze grote dame en haar interpretatie van Gershwin's Summertime.
What better way to start summer than to listen to the sultry voice of this great lady and her interpretation of Gershwin's Summertime.

'Summer set lip to earth's bosom bare,

And left the flushed print in a poppy there.'  Francis Thompson

'Some of the best memories are made in flip flops.' Kellie Elmore