Het zwarte sap van braambessen

"Wat is jouw favoriete fruit ?" vroeg een vriendin me gisteren.

Ik noemde een hele lijst, maar mijn gedachten bleven hangen bij de braambes.

Nog even wachten en dan is het tijd om mijn geliefkoosde braambessen te plukken.

Als kind ging ik ze elke zomer plukken.  In mijn verbeelding kijk ik naar beneden en zie mijn donkerblauwe, lederen schoenen, mijn witte kousen waarop de schoenen een blauwe zweem achterlieten, mijn favoriete, rode ruitjesrok met gouden knopjes en mijn roze T-shirt helemaal onder het paarsrode sap.  Dit laatste tot mijn moeders grote wanhoop.   De braambessenpluk werd een gewoonte die ik nog niet heb afgeleerd.  Tot grote wanhoop van mezelf nu.

Deze overheerlijke bessen zijn nog nooit zo mooi beschreven als in 'Les mûres sauvages' van Bïa. 

Les mûres sauvages - Bïa

Rien

Ce n'est presque rien

Quelques petits grains

De ma langue

A ta langue

Qui voyagent

Bien

Plus doux que raisins

Frêles fruits si fins

Douce chair écarlate

Qui déteint

Rouge la goutte de sang

Nos doigts goûlus

Sont couverts d'égratignures

Couchées sur nos voiles blancs

Quelques étoiles

Rouge éclaboussure

Rouge la goutte de sang
Nos doigts goûlus
Sont couverts de confiture
Couchées sur nos voiles blancs
Quelques étoiles
Rouge éclaboussure

Viens

Le soleil s'étient

Restent quelques grains

De ma langue 

A ta langue

Qui voyagent

Lien

Aux creux de nos mains

Coule comme vin

Le jus noir et sucré

Des mûres sauvages

The Black Juice of Blackberries

"What is your favourite fruit ?" a friend asked me yesterday.  I started to name numerous fruits and then it hit me : blackberries.

Soon it will be time to pick my favourite blackberries.

As a child I used to pick blackberries (the real one's) during summertime.  In my mind's eye I look down and picture my dark blue, leather shoes, my white socks with a touch of blue left by the shoes, my favourite, red chequered skirt with golden buttons and my pink T-shirt completely covered in purple juice.  The latter much to my mother's despair.  However, the blackberry picking became a habit I haven't gotten out of yet.  Much to my own despair now.

These delicious berries have never been so beautifully described as in 'Les mûres sauvages' by Bïa.